З чаго пачынаецца наведванне дзіцячага сада? Як гэта ні дзіўна, сад пачынаецца з растання, з развітання мамы з малым, з таго моманту, калі ён застаецца сам-насам з чужой цёткай і незнаёмымі дзецьмі. Таму педагогам трэба падрыхтаваць і сябе, і бацькоў, і дзіця да гэтага нялёгкага выпрабавання.

Больш паспяховай і бязбольнай адаптацыі дзяцей да дашкольнай установы спрыяе наведванне прагулачнай групы, якая функцыянуе ў нашай установе ў летні перыяд. Галоўная перавага прагулачнай групы ў тым, што дзіця атрымлівае магчымасць мець зносіны з аднагодкамі. Дзіця не проста гуляе, яно атрымлівае неацанімы вопыт узаемадзеяння, спагады, суперажывання, калектыўнай творчасці і супрацоўніцтва. Усё гэта рыхтуе дзіця да далейшага жыцця. Менавіта ў гэты час адбываецца фарміраванне характару, закладваюцца асноўныя жыццёвыя прынцыпы.

Да паступлення ў дзіцячы сад важна фарміраваць у дзіцяці пачуцце ўпэўненасці ў сабе, а гэта немагчыма без развіцця самастойнасці. Педагогі назіраюць за малымі, ці ўмеюць яны самастойна апранацца, гуляць. Дапамагаюць ім навучыцца ўсім гэтым рэчам.

Гульні: "Давай пазнаёмімся, пагуляем", "Стань у кружок", ролевыя гульні вучаць дзяцей мець зносіны, выказваць свае думкі, будаваць прапановы. Вядома, усе дзеці розныя. Таварыскі і ўсмешлівы малы ў садку можа буць маўчуном. Нельга адназначна прадказаць, якой будзе дзіцячая рэакцыя і як складзецца гэты няпросты перыяд у яго жыцці.

Выхавальнікі прагулачнай групы рэкамендуюць бацькам:

1. Наладжваць дзіця на мажорны лад. Казаць, што гэта вельмі выдатна, што яно дарасло да сада і стала такім вялікім.
2. Ствараць спакойны, бесканфліктны клімат для ў сям'і.
3. Шанаваць яго аслабленую нервовую сістэму.
4. Не павялічваць, а памяншаць нагрузку на нервовую сістэму. Скараціць прагляд тэлевізійных перадач.
5. Як мага раней паведамляць выхавальнікам аб асобасных асаблівасцях малога.
6. Не хутаць сваё дзіця, а апранаць яго так, як неабходна ў адпаведнасці з тэмпературай у групе.
7. Ствараць у выхадныя дні дома для яго рэжым такі ж, як і ў дзіцячай установе.
8. Не рэагаваць на выхадкі дзіцяці і не караць яго за дзіцячыя капрызы.

9. Пры выяўленых зменах ў звычайных паводзінах дзіцяці як мага раней звяртацца да дзіцячага ўрача або псіхолага.